Watskeburt

Sorry voor mijn stilzwijgen my dearests...maar

DEZE WEEK was HEFTIG!

HEFTIG

Zoals in bewogen, emotioneel, verrassend, onvoorstelbaar, vreemd.

Maandag: Diepe crisis bij het eindelijke besef dat ik serieus uit mijn kot zal mogen komen om alsnog te kunnen slagen in dit laatste jaar. Nog diepere crisis bij het besef dat ik examens en kliniek zal moeten combineren (lees examens doen ergens tussen de soep en de patatten, tussen de spoeds en hospitalisatierondes door). Te weten dat ik al heel veel moeite heb (fysiek en mentaal) met enkel intern staan ZONDER examens.

Dinsdag: Deadline masterproef. Omdat ik op kliniek hospitalisatie stond deze week was het nogal onmogelijk tijd te vinden om het onding naar de drukker te doen. Dan maar 'smorgens vroeg naar de drukker gelopen, daar de mensen wat opgejaagd en geirriteerd met mijn zenuwachtige heen-en weer geschuifel en mijn nijdige blikken op mn horloge. Ik kwam wel schaamtelijk te laat op kliniek maar mijn masterproef was tenminste gedrukt. NET OP HET NIPPERTJE. OPLUCHTING.

Woensdag: Algemeen drama en huilpartijen op de afdeling chirurgie + kliniek op stelten. Ondertussen ikke: nog steeds crisis in mijn hoofd + complete zwakheid. Errover gepraat met mijn persoonlijke studie -en levenscoach (;-)),ouders en vriendje. Opnieuw opluchting. Echter nog steeds kop vol zorgen.  

Donderdag: Persoon waarmee ik keiharde ruzie had (zie enkele posts geleden) komt aan mijn kastje 'smorgens, begint te wenen en zegt dat ze me mist en er van afziet. Mijn hart breekt, talrijke knuffels volgen, vergiffenis wordt geschonken en na een lang gesprek kwam ik alWEER schaamtelijk te laat op de kliniek. Doch opgelucht...

A. bijna vermoord door Pieppiep, agressieve kat. Gelukkig kwam E. na een tijdje de kattenstal binnen en kon A. gered worden.

'S avonds: LIPDUB op het liedje 'i gotta feeling' met ons hele jaar ter afsluiting van onze studie. Iedereen verkleed, geschminkt, helegans onnozel doorheen de kliniek dartelen en wachten tot de camera voorbijkomt tot we ons zinnetje kunnen playbacken. Hilariteit alom. Filmpje volgt na vertoning op galgenmaal (laatste avondmaal).

Vrijdag: Alweer drama dit keer op de dienst hospitalisatie (waar ik stond). Iemand van het kuispersoneel werpt mes naar iemand anders van het kuispersoneel na hevige ruzie in voederlokaal. Nu moeten we ook al opletten voor messenwerpers :s.

BH (=bekende hond) gehospitaliseerd. Geparalyseerde hond van Jean-Claude Van Damme. Hij (de hond) zat in een rolstoeltje met army-motief whaaaah cute!

Evaluatie papieren aan de advalvas: opluchting na lezen van goed resultaat naast mijn naam.

Zaterdag: blij dat het eindelijk weekend is.

Ik & D. destijds in de cinema aant kijken door ons flashy brilletjes naar Avatar