Coco Avant Chanel: ***

Zoals ik dus al eerder zei, trakteerde mijn zussie mij donderdag op deze film. Daar we allebei grote fan van Coco Chanel zijn, wilden we deze film zeker zien. Dat moet toch een ferme madame geweest zijn, als een van de eerste vrouwen uit haar tijd zo'n immens modeimperium uit de grond stampen. Eentje dat altijd zal blijven bestaan, de grootste gewoon. Een van de enige modelabels trouwens die generatie op generatie zijn unieke stijl blijft behouden en daar niet van afwijkt. Koop een Chanel-sjakoche en je mag er zeker van zijn dat deze tien jaar later nog evenveel, dikwijls het dubbel waard is. Rekening houdende met deze tijden van crisis. Dat heb je enkel met Chanel.

Ik had al door (de trailer al meermaals bekeken) dat deze biopic vooral het verhaal vertelde van de Gabriellle 'Coco' Chanel vóór haar jaren van roem & talloze minnaars, iets wat de modefreak in mij eigenlijk wel een beetje spijtig vond. Niettemin heeft de film mij toch enorm kunnen bekoren. Het is een sobere kostuumfilm geworden met een ongelooflijk koddige Audrey Tautou die in de hoofdrol schittert. De rol van Coco Chanel is haar op het lijf geschreven, wat ik verwacht had. Ze is zoooo ontzettend mooi (veel mooier dan de echte Coco btw) met haar koolzwarte doordringende ogen en haar ontwapenende lach. “Elegant zijn is geen kwestie van een nieuwe jurk aantrekken. Je bent elegant, omdat je elegant bent.”, zei Coco ooit. En als er iemand de elegantie zelve is, dan is het Audrey wel: een brok Franse elegantie en klasse. Gekleed in een bruin plunje tussen de vele glitterglamour jurken en enkel zij zal de aandacht trekken. Uitstraling heet dat, iets wat Coco Chanel meer dan veel bezat. De zweem van trots en eigenzinnigheid maar tegelijk ook breekbaarheid die Tatou aan haar personage meegeeft, is perfect gedoseerd. Ook al komt ze bij wijze van spreken uit de goot, Coco moest en zal zich geleidelijk opwerken en het maken tot een invloedrijke madame. Op een halstarrige en zeer geslepen manier. Doorheen de film wordt nadruk gelegd op de vele indrukken en inspiratie die zij al van jongsaf opdoet, die bepalend zullen zijn voor haar latere creaties. Ze haalde haar neus op bij overdadigheid, chichi en glittertoestanden. In een corset kan een vrouw niet ademen. Weg met de potsierlijke hoofddeksels. Met haar visserstruitjes (blauw-wit streepjes), zwart-wit combinaties, oversized mannenblazers, sobere strohoedjes, en een minimalistisch zwart avondjurkje (met haar signature 'little black dress' veroverde ze in 1926 Parijs), stak ze dan ook fel af bij de beau-monde. De garçonne-look was geboren. Dankzij haar kan een vrouw nu vrij ademen en een broek aantrekken, yohei!! Al bij al een luchtige, zeer mooi in beeld gebrachte film met goede acteurs (Benoit Poelvoorde verdient ook een applaus). Het was een leuke, ontspannende avond :)

English: click the translater button at the right and it will automatically be translated.