Milk: ****1/2

Gisteren dan toch naar Milk gaan kijken in studioskoop :). Een biopic van Gus Van Sant (Elephant, Gerry, Paranoid Park, My own private Idaho, Good will hunting,...) over Harvey Milk (vertolkt door Sean Penn), die als eerste hevig opkwam voor de gaygemeenschap in de jaren '70 in Amerika. Eerste homo die verkozen werd als supervisor of San Francisco. Mijn eerste gedacht na 5 minuten film: "Is dit een GUS VAN SANT FILM???" Man man, wat een ommezwaai na zijn laatste 4 experimentele (lees redelijk ontoegankelijke) films. I mean: er zat tempo in de film! tempo! Een sneller tempo zelfs dan de gemiddelde Hollywood film. Ik had me al aan een tempo à la "Gerry" / "Last Days" verwacht. Gerry heb ik trouwens hélemaal uitgezien, das echt doorzetten *trots* want ik meen het, dat is de traagste film die ik OOIT zag (en ik heb er al dozijn trage gezien in mn leven). Maar het thema sprak me enorm aan. Gus van Sant kiest altijd thema's die aanspreken in mijn ogen. Zo had ik dat ook met Milk. En omdat het Sean Penn was die Harvey vertolkte. Indrukwekkende vertolking! Penn moet maandenlang filmpjes van de echte Milk bekeken hebben, want de gelijkenissen zijn angstaanjagend. Echt, alleen daarvoor al moet je eens naar Milk gaan kijken. En ook omdat de bijrollen niet voor de minste zijn: Emile Hirsch (jonge gast met véél talent zie zijn laatste Into the Wild), Diego Luna (Y tu mama tambien) en James Franco (goed dat een aantal acteurs na een reeks crappy films toch nog interessante keuzes maken en tonen wat ze in hun mars hebben). En omdat het gewoon een keigoede film is die heel goed weergeeft welke strijd de gaygemeenschap (nog steeds) dagelijks moet aangaan voor gelijke rechten. Heel interessant vond ik de afwisseling met de echte beelden van die tijd die er tussen staken. Degelijk & goed vertelde film die ondanks de tragische afloop toch luchtig blijft. Alleen miste ik een heel klein beetje de oude Van Sant hier en daar. Ga dat zowieso zien jongens!!!