Taxi Driver
Taxi Driver is een Amerikaanse speelfilm, geregisseerd door Martin Scorsese uit 1976.
De film staat bekend om zijn sterke acteerprestaties en realisme. De film was van groot belang voor de hoofdrolspelers Robert De Niro en Jodie Foster, die ten tijde van de opnames 14 jaar oud was. Foster kreeg een Academy Award nominatie voor de beste vrouwelijke bijrol en De Niro werd genomineerd in de categorie beste mannelijke hoofdrol. De film zelf werd ook genomineerd voor "Beste Film" en de muziek van Bernard Herrmann (zijn laatste werk voordat hij stierf) voor "Beste originele Muziek".
De film staat bekend om zijn sterke acteerprestaties en realisme. De film was van groot belang voor de hoofdrolspelers Robert De Niro en Jodie Foster, die ten tijde van de opnames 14 jaar oud was. Foster kreeg een Academy Award nominatie voor de beste vrouwelijke bijrol en De Niro werd genomineerd in de categorie beste mannelijke hoofdrol. De film zelf werd ook genomineerd voor "Beste Film" en de muziek van Bernard Herrmann (zijn laatste werk voordat hij stierf) voor "Beste originele Muziek".
Verhaal:Travis Bickle (De Niro), een gefrustreerde oorlogsveteraan van 26 jaar, is sinds kort gestopt bij de Marine. Hij lijdt aan slapeloosheid en neemt daarom een baan als taxibestuurder in New York, en vindt het niet erg om 's nachts te werken. In zijn vrije tijd bekijkt Bickle pornofilms in bioscopen en rijdt hij doelloos rond in de slechte buurten van Manhattan. Bickle is met afschuw vervuld door het verdwijnen van enig besef van normen en waarden. Bickle zegt hierover: "All the animals come out at night - whores, skunk pussies, buggers, queens, fairies, dopers, junkies, sick, venal. Someday a real rain will come and wash all this scum off the streets."
Mijn mening: Toen de film ten einde was, had ik ,net als SG die recent de film bekeek, zoiets van: "Hell, what's all the fuss about???" Ik ben heel erg laat met het bekijken van deze klassieker en ik heb er al zoveel over gelezen en gehoord dat ik dacht: dit moet wel een heel bijzondere film zijn. En meteen zette ik hem op 1 op mijn to see lijstje. En ik verwachtte er ontzettend veel van. Misschien te veel. Vandaar de teleurstelling op het eind. Het is niet goed van zoveel op voorhand over een film te lezen en te weten: alles wordt op de duur al déja vu. Toch maakte ik meteen de bedenking dat dit om uit 1976 te dateren echt een waaw-film is!! 1976 mensen! Dan zaten wij nog in de bloemkolen! Dan was mijne pa 16! Talking about a TIMELESS movie!! De film is gewoon totaal NIKS nothing verouderd, hij zou evengoed gisteren kunnen gemaakt zijn. En dat op zich verdient al mijn vier sterren. Om nog maar van de sublieme vertolkingen van Robert de Niro, Jodie Foster (man nu geloof ik dat dit kind een iq van kweetniethoeveel moet hebben) en Harvey Keitel te zwijgen. De film moet een pats in het gezicht geweest zijn in 1976. Enkele memorabele scènes maken de film tot een all time favourite! Ik zal hem zeker opnieuw bekijken en terug nieuwe dingen eraan ontdekken. Ik kijk er al naar uit.
2 opmerkingen:
mijn vriend is echte ne movie-lover en ik ... euhm ... ik val altijd in slaap in de zetel. Dit is weer een van de vele films waar ik het begin van heb gezien, maar het einde, tja, en niet dat ik de films slecht vind, die zetel die is gewoon te relax!
Ik vond het einde gewoon zo happy, hij had bijna zijn grote liefde terug aan den haak geslagen.
Een reactie posten