Amai amai, wa was me dat
ik ben nog aant bekomen nu....
Ok vanmorgen stond ik op, was in gent blijven slapen, en merkte dat frederic de sleutels niet gelegd had :o (hij was al naar zijn werk) terwijl ik het hem nog gevraagd had maarja eigenlijk ist mijn schuld, ik moet mijn sleutels maar niet kwijt zijn.
Met andere woorden: ik geraakte niet buiten!
Ik heb dan overal in het gebouw bij de boven en onderburen aangeklopt, maar niemand meer te bespeuren :s.
Ik moest moest naar mijn les farmaco (wa een voorbeeldige student ben ik toch) en het gedacht om opgesloten te zitten tot vanavond kon ik helaas niet aan.
dus ik nog wa gewacht in de gang ,maarja de kans dat er iemand thuiskwam was natuurlijk miniem, die waren allemaal naar hun werk ajaa.
Kreeg zo een sms van frederic: kijk eens op het koertje of je nergens weg kan.
Zo gezegd zo gedaan, het koertje op gelopen en wat zag ik daar: bij de buurvrouw stond een raam open. Zij had langs de straatkant ook een raam dus misschien kon ik langsdaar buiten.
Maar dan moest ik wel heel haar huis door... mja
Ok, dan mijn pak en zak (had camera, slaapgerief, schooltas bij) door dat raam gesmeten.
Derna mijzelf door dat raam gesmeten.
Daar stond ik dan in de slaapkamer.
Opeens hoorde ik lawaai en iemand met sleutels rammelen aan de benedendeur.
Shit, kreeg ik daar toch een paniekaanval want zag mij daar staan in die slaapkamer.
Misschien was dat da madammeke van da huis en die was al wat op leeftijd, die ging misschien nog een hartaanval krijgen als ze mij zomaar in haar huiske zag staan.
Opeens hoorde ik een vrouw roepen: 'HALLO IS DAAR IEMAND'
'JA IK BEN HIER, LAAT DE DEUR OPEN LAAT DE DEUR OPEN'
Toen hoorde ik niks meer, die mevrouw was precies weer weg.
Ik dus van de slaapkamer ,door de living naar het straatraam gestormd. Kzag een mevrouw weglopen met een sleutelbos in haar hand.
Keihard op het raam getikt en een geluk ze draaide haar weer om!
Ge moest haar gezicht echt gezien hebben!! hihi.
Ok, zij heeft mij dus bevrijd want blijkbaar was dat een vriendin van het buurmadammeke die reservesleutels had.
'Nu moet jij mij eens uitleggen hoe jij hier komt meiske want ik snap er helegans NIETS meer van'!
'Euh....'
'Mireille had mij gebeld dat er hier blijkbaar iemand zat'
'....:s'
'Maar dat die iemand dan nog in haar HUIS zat'
Waarna ze mij van top tot teen bekeek en haar wenkbrauwen fronstte. Kwas dan ook helemaal int zwart: zwarte jeans en mijn leder vestje hmmm GOED BEZIG VALLI haah
Hehe, tot zover mijn ochtendhistoire. Ik vermoed dat fréderic vanop zijn werk naar dat madammeke gebeld heeft en zij iemand gestuurd had om mij te bevrijden.
Eind goed, al goed.
Alhoewel...na een speedrace met de auto om nog op tijd in Farmaco te zijn, zit ik hier nu toch weer in het computerlokaal. Het hele auditorium was bezet!
Kzit hier nu nog vol van de adrenaline , vree zenuwachtig (moest ge mij kennen dan zou ge weten dat zo iets tegenkomen echt nefast is voor de rust van mijn verdere dag, echt een stessgevoelig konijn ik) mijn koffietje op te slurpen en mijn ontbijt :s nog op te eten. Te wachten tot het pauze is....mja
Moest ik mij daarvoor zo haasten.
Dadakes !!!
ik ben nog aant bekomen nu....
Ok vanmorgen stond ik op, was in gent blijven slapen, en merkte dat frederic de sleutels niet gelegd had :o (hij was al naar zijn werk) terwijl ik het hem nog gevraagd had maarja eigenlijk ist mijn schuld, ik moet mijn sleutels maar niet kwijt zijn.
Met andere woorden: ik geraakte niet buiten!
Ik heb dan overal in het gebouw bij de boven en onderburen aangeklopt, maar niemand meer te bespeuren :s.
Ik moest moest naar mijn les farmaco (wa een voorbeeldige student ben ik toch) en het gedacht om opgesloten te zitten tot vanavond kon ik helaas niet aan.
dus ik nog wa gewacht in de gang ,maarja de kans dat er iemand thuiskwam was natuurlijk miniem, die waren allemaal naar hun werk ajaa.
Kreeg zo een sms van frederic: kijk eens op het koertje of je nergens weg kan.
Zo gezegd zo gedaan, het koertje op gelopen en wat zag ik daar: bij de buurvrouw stond een raam open. Zij had langs de straatkant ook een raam dus misschien kon ik langsdaar buiten.
Maar dan moest ik wel heel haar huis door... mja
Ok, dan mijn pak en zak (had camera, slaapgerief, schooltas bij) door dat raam gesmeten.
Derna mijzelf door dat raam gesmeten.
Daar stond ik dan in de slaapkamer.
Opeens hoorde ik lawaai en iemand met sleutels rammelen aan de benedendeur.
Shit, kreeg ik daar toch een paniekaanval want zag mij daar staan in die slaapkamer.
Misschien was dat da madammeke van da huis en die was al wat op leeftijd, die ging misschien nog een hartaanval krijgen als ze mij zomaar in haar huiske zag staan.
Opeens hoorde ik een vrouw roepen: 'HALLO IS DAAR IEMAND'
'JA IK BEN HIER, LAAT DE DEUR OPEN LAAT DE DEUR OPEN'
Toen hoorde ik niks meer, die mevrouw was precies weer weg.
Ik dus van de slaapkamer ,door de living naar het straatraam gestormd. Kzag een mevrouw weglopen met een sleutelbos in haar hand.
Keihard op het raam getikt en een geluk ze draaide haar weer om!
Ge moest haar gezicht echt gezien hebben!! hihi.
Ok, zij heeft mij dus bevrijd want blijkbaar was dat een vriendin van het buurmadammeke die reservesleutels had.
'Nu moet jij mij eens uitleggen hoe jij hier komt meiske want ik snap er helegans NIETS meer van'!
'Euh....'
'Mireille had mij gebeld dat er hier blijkbaar iemand zat'
'....:s'
'Maar dat die iemand dan nog in haar HUIS zat'
Waarna ze mij van top tot teen bekeek en haar wenkbrauwen fronstte. Kwas dan ook helemaal int zwart: zwarte jeans en mijn leder vestje hmmm GOED BEZIG VALLI haah
Hehe, tot zover mijn ochtendhistoire. Ik vermoed dat fréderic vanop zijn werk naar dat madammeke gebeld heeft en zij iemand gestuurd had om mij te bevrijden.
Eind goed, al goed.
Alhoewel...na een speedrace met de auto om nog op tijd in Farmaco te zijn, zit ik hier nu toch weer in het computerlokaal. Het hele auditorium was bezet!
Kzit hier nu nog vol van de adrenaline , vree zenuwachtig (moest ge mij kennen dan zou ge weten dat zo iets tegenkomen echt nefast is voor de rust van mijn verdere dag, echt een stessgevoelig konijn ik) mijn koffietje op te slurpen en mijn ontbijt :s nog op te eten. Te wachten tot het pauze is....mja
Moest ik mij daarvoor zo haasten.
Dadakes !!!
6 opmerkingen:
Oh lol, een bewogen ochtend:p! Meer van die verhalen Maxie!
Zou de titel beter niet "uitbreken" zijn? Of ben ik dan weer té kritisch? :p
En voor de rest: ahahahahahahahahaha
et gevoel erbij was toch vooral inbreken en iets doen wat ZO FOUT is
ahja *rolleyes* eenmaal nen klungel altijd nen klungel zeker
kzal kik nog honderden van die stoten tegenkomen
klungelachtigheid is best schattig van tijd tot tijd ;)
Grappig :D
Leuk verhaal, beetje stress van tijd tot tijd kan geen kwaad, héhé
kom zeker nog es terug, leuke blog hier x
Now that we have described discount links of london the one way linking process, how can you get links of london silver websites to link just to you? One answer is that it is links of london sale dependent on your sites content, especially if you links london jewellery have unique content. Other websites will link cheap links of london to you if you have interesting content that links london bracelet compliments their content. The problem is that you london links charms really have to have something exceptional. links of london watches sale One easy way to get a type of one way link called discount links of london rings a back-link. These are links to articles that you cheap links of london necklaces have written and distributed through article directories.
Een reactie posten