!!! Dizzy zoekt nieuwe thuis !!!Pff erg dat ik dit hier moet posten, maar Fréderic (en ik) hebben beslist om Dizzy (woont bij mn vriend) weg te doen. We zijn beiden dood allergisch aan haar. Het nadeel is dat ze constant binnen zit en dus constant in de leefruimtes. Nu, ik woon daar niet dus voor mij heeft het niet echt impact op mijn gezondheid. En Frederic heeft het al 2 jaar volgehouden omdat hij veel werkt en niet veel thuis is, maar sinds hij nu veel thuiswerk doet, heeft hij er weer enorm last van! Zo kan het dus niet meer verder, hoe erg we het ook vinden.
Kent iemand van jullie een nieuwe thuis voor Dizzietje? Ik wil ze echt wel liever niet naar het asiel brengen!
Kunnen jullie een beetje rondvragen aub?
Ik zal nog verschillende advertenties plaatsen en es rondvragen op school. Ze is 2 jaar oud, tijger kattinneke, en ik heb ze zelf gesteriliseerd (+heeft al haar spuitjes zonet gehad). Ze is wel niet gewoon om buiten te lopen! (komt van appartement) Het nieuwe baasje krijgt alle kattenspulletjes erbij (eetbakje, kattenbakje, vervoerbak, krabpalen, ...)
Bedankt!
Bellen naar: 0496829982
13 opmerkingen:
een allergische dierenarts? als dat maar goed komt...
op zich willen wij wel een poes, maar eentje die vooral buiten zit.
ja ik weet het. Ik ben dit maar te weten gekomen toen ik in het 2e zat hoe allergisch ik wel niet ben aan katten (test bij dokter) de uitslag was: super allergisch voor katten en huisstofmijt, heel wat minder (miniem) aan honden (nog dat geluk!)
Bij mijn hondje heb ik niks van last.
Van mijn eigen kat doezie ook bijna niks aangezien die buiten loopt en niet binnen komt.
Aan paarden ben ik ook erg allergisch heb ik al gemerkt: ik snotter en traan als ik nog maar in de buurt van de stallen in de kliniek kom.
Tja en voor later: leren mee leven zeker, tenslotte komen die katten enkel in je consultatieruimte. Het ergste is als er een kat in je leefruimte zit.
Wel Dizzy is eigenlijk echt een kat om buiten te zitten (lees ze heeft energie!) maar ik heb wat schrik moest ze ineens buiten gelaten worden dat ze dan rechtstreeks onder een auto zal lopen wegens het niet gewoon zijn.
Ze zal ook weglopen
Ik vermoed wel, dat als het nieuwe baasje dizzy eerst een paar dagen binnen houdt en dan stap voor stap effe buiten laat, dat het dan misschien zou lukken (en zal terugkomen naar haar nieuw thuis).
Er zal alleszins aanpassing nodig zijn
misschien moet je met desensitisatiebehandelingen eens proberen (hoewel dat zeker niet altijd iets uithaalt)
ik zal 't hier zeker es bekijken. de kids zouden natuurlijk graag met een babypoesje starten. 'k zal zien wat ze zeggen (en Yente is bovendien ook enigszins allergisch)
En wil nu net lukken dat mijn poes bij mijn ouders belandde, omdat ik ze niet binnen kon houden :-o Daar zitten nu dus 2 van mijn viervoeters... Een nieuwe die wel binnenblijft, zie ik dus zeker wel zitten! Maar eerst even de parents afchecken, daar zij hotel mogen spelen als ik in het buitenland zit.
Mooie poesj!!! :-D
Ben al gelijk in actie geschoten zie :-) Al een vraagje: zijn veluxramen een probleem voor Dizzy? Niet dat ze plots een wandeling maakt op het dak van een toch wel hoge appartementsblok...
Ik heb de pest aan katten, dus ik ga ze niet nemen :$.
Desalniettemin, spijtig voor dat beestje en hopelijk krijgt een goede nieuwe thuis!
Als ik iets weet over Veluxen, misschien wel bij mij :-D Verwacht je nog maar aan een belletje, Maxie! :-D
als het bij tritsbits lukt, graag. de kids willen liefst met een babiepoesje 'starten'.
grtz
Wat duizelingwekkend jammer voor Dizzy! Misschien dat je op deze manier wel snel een nieuw baasje vindt! Ik mag helaas geen huisdieren op mijn appartementje, anders onmiddellijk hoor!
Veel succes!
hmm soms wil ze wel eens uitbreken ja. Door de ramen nog nooit gehad (kzou ze toch in het begin dichthouden), maar ze durft soms eens een kijkje te gaan nemen in de trappenhal ofzo.ze komt telkens terug, frederic laat zelfs zijn deur openstaan de hele tijd. (natuurlijk ze kan wel niet op straat wegens nog een buitendeur he)
En dan nog een beetje over haar karakter:
tis een pittige (tis ook nog altijd een tijgerke en geen pers he):p, ze speelt graag, vooral met de mensen hun handen, bijt soms keer (niet door he) ze krosst graag door de living :p, maar wordt snel moe en dan legt ze haar op haar dekentje in de zetel te slapen. Ze klimt ook graag op vanalles. Soms zit ze boven op de kast te slapen.
Als frederic tv ligt te kijken, komt ze op hem liggen en begint ze te ronken en te oorsabbelen hehe en valt ze zo in slaap.
Ze is heel aanhankelijk. (ik weet niet of je veel thuis bent?)
Groetjes!
Ik kom maar maandagavond terug op internet. Je mag intussentijd altijd een belletje doen hoor als je vragen hebt ofzo.
dada
Zo spijtig. Ook allergisch, anders zou ze meer dan welkom zijn in de nieuwe casa want wil doodgraag een huisdiertje daar en een hond is geen optie (te weinig plaats en geblaf enzo). Ben er zeker van dat je een leuke thuis voor Dizzy vindt!
Hey meid! Ik heb me ondertussen al goed zitten informeren, want... jaja... een huisdiertje aanschaffen doe je niet onbezonnen. Zeker niet in een appartementsblok waar je helaas niet zelf de regels kan bepalen. Ik overliep het ook even met de bf en de naaste familie, kwestie van ook hun mening in deze besluitvorming op te nemen. Vanuit mezelf ben ik immers DOL op katten, en ik zal zelden 'neen' zeggen als ik zo een lief diertje onderdak kan bieden. Maar dat heeft dan natuurlijk ook zijn 'moeder theresa' effect waar ik mezelf nu en dan eens tegen moet wapenen. Info inwinnen van buren, verhuurders en familie dus. Deze info zorgde voor het volgende verdict:
- de huisbazen zijn er niet happig op, omdat ze in het verleden hier al mee in de probs kwamen wegens huurders met alergische bebees. En mjah, helaas moet de kat dan buiten en niet de beebee. De desbetreffende peeps die indertijd een huurder beroofden van hun huisdier omdat hun schreeuwend babytje hier niet tegen kon, wonen vlak onder me... En ze kregen in de zomer hun 2e kindje. Zo oneerlijk: baby's mogen blijven, katten zijn een probleem. Ik kan dus hetzelfde scenario riskeren...
- de bf droomt er luidop van om 'later' samen een hond en een poes aan te schaffen. Nu, begrijpend dat hij is (thnx sweety), staat hij me helemaal niet in de weg om me 'mijn diertje' te laten aanschaffen. Maar anderzijds weet ik ook dat het niet evident is om over pak anderhalf jaar ineens een blaffende viervoeter bij een dan bijna 4 jaar oude poes te zetten...
- verder las ik in je uitleg: speels en rondhuppelen. Nu, mijn eenpersoonsappartementje in Leuven is een schamele 60m² groot... wat misschien toch een beetje klein is voor zo een speelse poes?
Het verdict: hoe graag ik ook zou willen, misschien is het een betere optie dat we (jaja, ik zoek met je mee!) enkele andere mogelijke thuizen aftasten voor die lieve Dizzy. Moest er na pak een maand of twee niets deftig uit de bus vallen, beschouw ik dat als een 'teken van boven' dat Dizzy gewoon echt mijn poes moet worden. Zoniet, ben ik al erg tevreden dat ze een goede nieuwe thuis vond! Maar dit vooral om scenario 1 te vermijden: ik moest al mijn eigen opgevoede 2 jaar oude poes afstaan aan de parents (ik viste ze als 2 weken oude kitten op leven na dood uit een nestje. ze had nog geen 15% kans op overleven volgens de dierenarts, maar Trits volharde en stond 's nachts om de 2u op om het schatje eten en medicatie te geven), het zou mijn hartje breken moest ik nu (en dan door stomme onderburen) hetzelfde aan de hand hebben.
Dus, we zoeken nog voort! Ik verstuurde je boodschap alvast naar mijn lieve vrienden, in de hoop dat zij een ideetje hebben :-) Of goed nieuws :-)
Miscuzie :-(
Trits
Wil Dizzy...
Een reactie posten