Verhaal: De film verhaalt over twee zussen, Maggie en Rose, die heel erg van elkaar verschillen. Maggie is mooi, sexy, oppervlakkig maar charmant. Ze heeft geen huis of geld, maar is dol op winkelen. Rose, die twee jaar ouder is, is advocate en heeft een relatie met een collega. Wanneer Maggie opnieuw ontslagen wordt, gaat ze om hulp bij haar zus Rose. Maggie wordt echter ook aangetrokken door Rose's minnaar, nadat Rose ze samen in bed aantrof zijn ze in ruzie uit een gegaan. Maggie is bij haar grootmoeder (Ella) in gaan wonen. Hun grootmoeder, Ella, brengt hen echter samen in haar huis.
Ontspannend, gezellig filmpje met clichéthema. Leuk vertier zonder meer. 130 minuten gevuld met veel lucht en een scenario van niks maar de 2 actrices (Cameron Diaz en -Muriel's Wedding- Toni Colette) deden het fantastisch!!! En raar maar waar: nog de grootste pluim voor Cameron Diaz en haar eeuwig charmerende glimlach. (Ik vind dit zelfs haar op 1 na (My best friends wedding) beste rol)
A way of life
Verhaal: Het verhaal draait om tiener-moeder Leigh-Anne Williams (Stephanie James) en haar drie vrienden: Robbie van zeventien jaar die vastbesloten is om zijn uitzichtloze bestaan te boven te komen, Gavin, eveneens zeventien jaar, die wanhopig zoekt naar de 'ware liefde' en Stephen van vijftien jaar die ernaar verlangt een Wales' identiteit te hebben. Allevier leven ze in de marges van de maatschappij, tot op een dag paranoia, verveling, frustratie en woede een dodelijke combinatie vormen. Als de toekomst van Leigh-Anne's baby bedreigd lijkt, wordt buurman Hassan Osman (Oliver Haden) het doelwit van opgekropte woede en vernederingen.
Opgelet! Nen klever den dezen! Van een anders kaliber dan voorgaande film. Al een week geleden dat ik hem gezien heb, en nog steeds borrelt hij ergens rond in mijn maag: moeilijk te verteren dus! Sociaal Brits drama à la Ken Loach. Keiharde rauwe miserie zonder ook maar ergens een greintje melig te worden. En toch heb ik zakdoeken vol snot gesnoten en mijn ziel er haast uitgejankt. En dat haast de hele film lang. Je kon mij naar het stort voeren erna, ik voelde mij helemaal leeg. Geef mij 1000 Ichi the Killers, geef mij de meest bloederige gewelddadige martelfilms, maar geef mij dees soort films (bij de Dardennes vantzelfde) en la fille wordt een wrak. En dit is de werkelijkheid verfilmd: je moet maar bij wijze van spreken om de hoek lopen en je kan ook al zo'n taferelen te zien krijgen eigenlijk. Door en door intriest. Het hoofdpersonage (de alleenstaande tienermoeder) wordt angstaanjagend goed vertolkt door Stephanie James: de ene keer had ik ongelooflijk medelijden met dit meisje en de andere keer vond ik ze zo een bitch (wegens extreem rascistisch) dat ik ze had kunnen in het gezicht schoppen. Je zat dus constant met een dilemma wat je nu bij de hoofdpersonages moest voelen: weerzin of medelijden? De realiteit haarscherp in beeld gebracht, als een klap in je gezicht. Brilliante film! Score: (4,5/5) 1/2
4 opmerkingen:
In her shoes vond ik ook een leuke film. Vooral het stuk in het "bejaardendorp" is mooi.
ja cameron diaz vind ik geen superknappe vrouw, maar ze heeft wel een mooie uitstraling en een natuurlijke flair over zich
ik vind de glimlach van cameron net een van haar mindere punten... Kvind die echt nie mooi :s Nuja, ik vind Angelina Jolie ook een complete draak, en vaak word ik daarvoor ook zot verklaard :) En toch heb ik gelijk ;)
*noteert de naam van de tweede film...
zal die onthouden :)
groet,
Tom
Ha, hier is er nog eentje die A Way of Life op Canvas gezien heeft. Goed filmpje, inderdaad.
Een reactie posten