Dagboek

Al van mijn 4de leerjaar hou ik een dagboek bij. Nu nog steeds schrijf ik af en toe iets. Ondertussen zijn er al een stuk of 3 dagboeken volgekrabbeld. De laatste puilt uit van de briefjes met verzonnen tekstjes, gedichten, briefjes van anderen, een afscheidsbrief, ...Jep een afscheidsbrief. Noem me onnozel, maar overlaatst (ik was aan het zappen voor tv) bedacht ik zo: "Help, wat als ik plots onverwacht sterf, heb ik niks van laatste woordjes voor mijn dierbaren, speciaal aan hen gericht". Het gedacht kon ik precies niet aan en ik repte me naar boven om een brief te schrijven. Een heel mooie brief. En nu ik toch bezig was, heb ik ook nog de titel van mijn favoriete begrafenislied als tip toegevoegd (zeker niét 'afscheid van een vriend') plus naar wie mijn paar bezittingskes gaan. En nu ben ik tenminste gerust. Ik bedoel, mocht mijn zus ofzo plots verongelukken zou ik ook heel blij zijn nog een briefje te vinden. Ik raad het jullie allemaal aan te doen.

Maar bon, daar wou ik het eigenlijk niet over hebben. Dit was maar een demonstratie om jullie te laten zien dat ik soms vrij rare gedachten plots kan hebben. Allez ja, voor mij zijn ze niet raar. Ze worden verwonderlijk doorgaans raar bevonden. Of extreem negatief (hum een optimist zal ik helaas nooit zijn). Of fatalistisch. Of verwerpelijk. Of manisch depressief. Wat ik nog tussen mijn dagboek vond (jep ik ben weer aan het prutsen), is een bizar tekstje over bolletjes. Ik geloof dat ik het al eens eerder op mijn vorige blog publiceerde (jij zal het je vast nog herinneren tom). Ik weet niet of ik wel helemaal nuchter was toen ik het schreef of welk beest mij gebeten had (wat ik wel nog weet is dat het heel donker en laat was). Ik vermoed dat ik kwaad was omdat iemand mij op iets gewezen had. Het lijkt zelfs niet van mijn hand maar blijkbaar is het toch van mij. Het is mijn geschrift zodus. Ik had er nog tekeningetjes bij gemaakt enzo. En nu heb ik zin om het nog een keer hierop te smijten. Als tussendoortje. Here we go:

" Op aanvraag"

- meer tonen/zeggen wat er in mij omgaat

- meer tijd vrijmaken voor de dingen die écht belangrijk zijn

Ok mij goed. Ik zal eraan werken. IK ZAL ERAAN WERKEN. Ik smelt mijn klei en boetseer er een stukje bij. Nu goed.

Je hebt een heel leven om aan jezelf te werken. Wat is het nut? Je leeft om aan jezelf te werken. Al word je 100. Nooit 100 % perfect. Volgens mij sterven diegenen die er genoeg van hebben aan zichzelf te werken. The Almighty Creator of Human Being pikt ze er stuk voor stuk uit. Hoe beter je aan jezelf werkt, hoe langer je leeft. Uiteindelijk sterf je, maar je was "bijna perfect". Je mag naar een hoger niveau. Als cadeau voor alle inspanning tijdens je leven krijg je een extra hersenkwab. Als je die voldoende benut in het 2de niveau mag je verder. Als alles goed gaat, krijg je uiteindelijk volledige onsterfelijkheid en maak je kans op een plaatsje in de entourage van The Almighty Creator of Human Being. Dit stadium wordt echter zelden bereikt. Velen konden de perfectie niet aan. Even wat meer over TACOHB en zijn entourage:

TACOHB en de leden uit zijn team bezitten geen enkele menselijke vorm. Ze bezitten de basisvorm: de bolvorm. Het Alles is gecreeerd door TACOHB. Het Alles bestaat uit atomen. Atomen bestaan uit elektronen, neutronen en positronen. Deze bezitten de bolvorm. TACOHB is een bolletje, alsook zijn teamleden. TACOHB is een bolletje met een gouden kroontje. Hij wil zich immers onderscheiden van zijn teamleden. Het kroontje is gestolen uit het 1ste niveau. U ziet, ook TACOHB heeft negatieve eigenschappen. Enkel hij uit het hoogste niveau kan zich dit permitteren. Enkel hij is af en toe niet perfect. Ook zijn controle op het Alles is niet perfect. Het Alles mag nooit perfect worden, want dan rest er ons enkel nog het Niets. En dan moet TACOHB van nul beginnen. Hij zou zichzelf moeten kloneren om een nieuw atoom te verkrijgen. Dit vergt tonnen energie. Zichzelf kloneren vergt evenveel energie als het 'aan jezelf werken'-principe van niveau 0.

Maar goed, zover zal het nooit komen. Het Alles bestaat nog. TACOHB en zijn kompanen communiceren via straling. Praten is iets voor simpele zielen uit niveau 0, waar zij zich kost wat kost van willen onderscheiden. Wat is de functie van zijn entourage? Simpelweg controle uitoefenen. In elk niveau heb je controlleurs. Telkens er iets mis gaat in een bepaald niveau, is het de plicht van de controlleurs dit te melden aan TACOHB. Alfa-straal= klein incidentje, bèta-straal= we zitten hier met een probleemgeval, gamma-straal= Deze persoon moet zo snel mogelijk uitgeschakeld worden, hij weigert te werken aan zichzelf.

Een andere functie van de controlleurs is het volgende: vooral in niveau 0 zorgen ze ervoor dat diegene die aan zichzelf werken constant bijgestuurd worden. Ze laten niveau 0-bewoners zelf op elkaars fouten wijzen. Indien ergens een onterechte foutmelding bespeurd wordt, wordt de bron ge-elimineerd.

Zo is het leven na de dood.

Hoe weet ik dit alles?

Ik weet dit al een tijdje. Via een verrader. Overal en altijd zullen er verraders zijn en zo was er ook eentje onder de controlleurs van niveau 0. Onthou dat het Alles niet perfect is. Een controlleur heeft me verteld wat mijn functie in het leven is en wat er na mijn dood gebeurt. Hoe ik communiceerde met de controlleur? Ik kan nagenoeg geen straling ontvangen. Dus communiceren met controlleurs zou onmogelijk moeten zijn. Daar precies zit de fout. Een gaatje in het masterplan van TACOHB. En hij weet het. Hij werkt eraan.

Een paar jaar geleden kwam het goede met het kwaad en voltrok er zich een wonder. Dokters stelden vast dat ik scoliose had. Mijn rug is zo krom als een banaan. Om tot deze diagnose te komen, moesten ze foto's van mijn wervelkolom maken. Daar in de bestralingsruimte onder dat enge toestel, kwam er plots een klein, rond bolletje voor mijn neus zweven. Net een stofje met een groene glans. Ik denk dat ik uitverkoren was. Het gebeurt zelden of nooit dat een mens de verschijning van zo'n bolletje mag meemaken. En opeens wist ik alles. Hoe het ineen zat. Nu ben ik natuurlijk gedoemd. Niveau 0-bewoners horen dit niet te weten. Als TACOHB te weten komt -en dat zal hij- dat er een lek plaatsvond, word ik ge-elimineerd. En jullie ook. Want nu weten jullie het ook. Succes.